vrijdag 25 december 2015

Look Inside The Heart...



Life is a journey, not a competition.


In deze wintermaanden krijg ik vaak een dipje. Ik denk dat vele daar last van hebben in deze sombere donkere maanden. Geen zon, geen warmte geen leuke vrolijke kleuren om mij heen. Iedereen loopt op straat in zwart, grijs of donkerblauw. Ik word er zo langzamerhand een beetje depressief van.

In de ochtend is het donker, in de middag bewolkt en in de avond weer donker. Great!
Maar ondertussen gaat mijn leven gewoon door….

Door de regen rijden… In de wind op de bus wachten… Rennen om op tijd te zijn…
Het moet allemaal dag in en dag uit gebeuren.  Soms voelt het alsof ik constant op de snelweg rijd en maar door blijf racen zonder rekening met mezelf te houden.
Ow het is al ochtend, ik moet opstaan! Ow ben ik weer te laat? Even een excuus verzinnen.
En terwijl ik dan aan het werk ben zit mijn hoofd overuren te maken en te bedenken wat ik allemaal nog moet doen en wat mij nog niet gelukt is. 
Ik kan je vertellen, niet echt een motiverende gedachten gang wat mij nog meer naar de grond haalt in deze donkere winterdagen.

Het leven lijkt soms een wedstrijd. Ik moet die examen nog halen! Deze portfolio moet volgende week nog af. Ow ik moet deze week best wel veel werken. Goed, hoe los ik dit op?

Ik ben iemand die kan piekeren tot er niets meer is om over te piekeren en dan nieuwe dingen gaat zoeken om daar weer over te piekeren. Ik wil alles onder de controle hebben en alles moet gaan zoals ik dat wil.
Maar hey, we weten allemaal dat niets gaat zoals gepland, en alles wat gepland staat trager gaat in de realiteit.

Ik kan je zeggen, je wordt er levensmoe van. Piekeren over dingen die je in eerste instantie niet eens zelf in de hand hebt.
Je maakt een probleem groter dan het eigenlijk is. Je raakt in paniek, je schiet in de stress en blokkeert helemaal waardoor alles mis gaat. I just saying..
 

Ik heb sinds kort pas door hoe het ook kan. Een veel betere manier. Dit wil ik graag met jullie delen.
Ik probeer het denken vaak af te remmen voordat het uit de hand loopt.

Als ik een drukke week heb dan werk ik met lijstjes. Ik schrijf gewoon alles op wat er gedaan moet worden. Dan bedenk ik dat ik zeven dagen heb. Als ik al mijn taken verdeel over 7 dagen dan valt alles reuze mee.
Als het dan maandag is, dan kijk ik niet naar de taken van andere dagen. Ik kijk alleen naar de maandagtaken. Dit zorgt ervoor dat ik het overzicht houdt en dat ik niet in paniek raak, simpelweg omdat ik niet denk aan de andere onuitgevoerde taken in mijn lijstje. Ik ga ze per dag af. Dan ziet het er ineens helemaal niet meer zo veel uit.
En owja, uitstel is afstel, dus afspraak is afspraak!
 
 
 

Verder heb ik gemerkt dat ik het winterdipje niet al te serieus moet nemen.
Ik moet er voor zorgen dat ik ook genoeg leuke afspraakjes op de planning heb staan.
Ik had bijvoorbeeld in deze maand wat bruiloften op de planning staan. Dit zorgt ervoor dat je je gaat voorbereiden op de feesten en je zo subtiel in een feeststemming terecht komt.
Ik heb toen veel Marokkaanse jurken bekeken en werd geïnspireerd door het culturele kledij waar ik voorheen niet zoveel aandacht aan schonk, omdat Marokkaanse kleding mij niet zo heel erg aantrok.
Maar nu is mijn mening daarover veranderd, ik zal daar trouwens snel iets over plaatsen!
 

 
 
Verder is ontspanning heel belangrijk.
Ik ben iemand die altijd teveel hooi op mijn vork neemt.
Mijn vader zei altijd tegen mij dat ik ook moest luisteren naar mijn lichaam.
Dat er ook nog zoiets bestaat als ontspanning en rust op de juiste momenten.
Omdat ik altijd mijn doelen wil behalen en bang ben om te falen geef ik altijd 200 procent in alles wat ik doe.
Al moet dat ten koste gaan van mijn vrije tijd of zelfs mijn gezondheid. Als ik maar mijn doelen bereik. Ik wilde altijd resultaat zien, en ik wilde niks weten van geduld en rust. Ik kon er ook serieus boos om worden als iemand me vertelde dat geduld een schone zaak is, of dat ik iets beter stap voor stap moet doen.
Ik kon daar nachtenlang over piekeren.

Maar zoals ik al schreef, je hebt niet alles in de hand.
Problemen kun je oplossen door actie te ondernemen, maar problemen die je niet zelf in de hand hebt moet je loslaten. Ook mentaal. Vooral mentaal.


“Time solve most things.”

Als ik iets heb geleerd in de afgelopen maanden is het wel dat tijd de meeste vragen beantwoord, dat tijd de meesten dingen oplost en dat tijd niet op je zal wachten wanneer jij druk bezig bent met je  zorgen te maken over de dingen die jij nooit zelf kunt oplossen.

"Make today count. You’ll never get it back!"

Ik probeer nu meer te genieten van het hier en nu.
Als ik een drukke week krijg, mooi. Dan gaan we ervoor.
Lukt iets niet? Dan gaan we in oplossingen denken.
Kan het niet opgelost worden? Dan nemen we gewoon een andere route.

Tip;

Schrijven helpt mij enorm om mijn gedachten op een rijtje te krijgen en het overzicht te krijgen van mijn leven.
Misschien help ik er iemand mee, misschien ook niet.
Maar het is belangrijk om positief te blijven in het leven. Positief te staan in je eigen leven en om jezelf eraan te herinneren nooit op te geven.
Sta open voor kritiek en advies van anderen, maar doe alleen de dingen waar jij achter staat en waar jij je goed bij voelt.
Just follow youre heart!
 
 

 
“Zoveel nog te leren,
       Zolang nog te gaan.
Ik blijf het weer proberen,
        ik weet nog niet waar ik wil staan.
Na regen komt zonneschijn,
                    na zonneschijn de volle maan.
Ik ben en hoef niet alleen te zijn,
                    mijn dierbaren heb ik naast me staan.
So my motto is; Try every day or say goodbye,
              work hard and have fun.
Cause i have million times to fall and cry,
        and thousand miles or more to run."

                                                         XxX 
 Nour de la vida.
 

 

 

 

 

Geen opmerkingen: